Naczelny Sąd Administracyjny orzekł w dniu 7 października 2021 r. w wyrokach sygn. akt III FSK 121/21 oraz III FSK 122/21 o konieczności zapłaty podatku od nieruchomości od całego budynku firmowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych nawet jeżeli faktycznie wykorzystywana jest tylko jego część do prowadzenia działalności gospodarczej.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa, które zakupiło budynek usługowo-handlowy, a następnie postanowiło go rozbudować. Po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części, do ewidencji środków trwałych wprowadzono całą nieruchomość. Docelowo przedsiębiorstwo w swej działalności wykorzystywało tylko rozbudowaną część budynku usługowo-handlowego. Dlatego właściciel uważał, że tylko od części należy płacić podatek od nieruchomości.
Odmiennego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny, który uznał, że opodatkowany jest cały budynek, nawet jeśli właściciel przez następne kilka lata będzie zajmował tylko jego część. Zdaniem sądu nie ma znaczenia, z uwagi na obowiązek płacenia podatku, okoliczność, że budynek nie został w całości oddany do użytkowania. Spełnione są bowiem dwa kryteria decydujące o powstaniu obowiązku podatkowego – istnieje budynek oraz rozpoczęto jego użytkowanie. Po spełnieniu tych kryteriów przedmiotem podatku jest cały budynek. Nie ma podstaw prawnych do dzielenia tak rozumianego budynku na część zajętą na cele prowadzonej działalności gospodarczej i część niewykorzystywaną. Brak jest regulacji odnoszącej się do części użytkowanych i nieużytkowanych budynku w kontekście innych zasad opodatkowania. Jeżeli bowiem budynek istnieje (dach, ściany, fundament) oraz rozpoczęto użytkowanie budynku, to skutkuje to koniecznością płacenia podatku od całości (wyroki WSA w Łodzi z dnia 18 kwietnia 2018 r. sygn. akt: I SA/Łd 149/18 i I SA/Łd 150/18). Ze stanowiskiem WSA zgodził się NSA.