Analiza wydrukowana podsumowania przez biegłego rewidenta
18.04.2021

Uzasadnienie do wyroku TK w sprawie podatku od nieruchomości

Ukazało się uzasadnienie pisemne do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. SK 39/19. Wyrok dotyczył kwestii opodatkowania podatkiem od nieruchomości składników majątku posiadanych przez osobę fizyczną będącą przedsiębiorcą, ale zarówno w sentencji, jak i w treści uzasadnienia jest mowa o „przedsiębiorcach lub innych podmiotach prowadzących działalność gospodarczą”.


Zgodnie z uzasadnieniem do wyroku TK: „W ocenie Trybunału przedsiębiorcy nie mogą być obciążani wyższą stawką podatku jedynie z powodu posiadania nieruchomości, które nie służą im do prowadzenia działalności gospodarczej. Opodatkowanie wyższą stawką podatku od nieruchomości gruntów lub budynków – niewykorzystywanych i niemogących być potencjalnie wykorzystywanymi do prowadzenia działalności gospodarczej – wyłącznie ze względu na posiadanie ich przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą Trybunał uznaje za niezgodne z art. 64 ust. 1 Konstytucji.”

Analiza wyników audytu przez rewidenta na wydrukowanej kopii

Na wyrok TK powołał się już Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 4 marca 2021 r., sygn. akt III FSK 896-899/21, dotyczących osoby prawnej, stwierdzając że samo posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę nie jest wystarczające do objęcia jej wyższą stawką podatku od nieruchomości. 


NSA, powołując się na wspomniany wyrok TK, stwierdził: „Mimo, że przywołany wyrok zapadł na tle sprawy ze skargi konstytucyjnej osoby fizycznej, w zakresie przyjętej przez Trybunał interpretacji art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. ma on uniwersalne znaczenie. Zawarta w sentencji tego wyroku wypowiedź odnosi się bowiem gruntów, budynków i budowli będących w posiadaniu wszystkich przedsiębiorców lub innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, bez względu na formę prawną. Różnicowanie w tym względzie podatników nie znajdowałoby zresztą żadnego uzasadnienia z punktu widzenia zasady równości wobec prawa (art. 32 Konstytucji RP).”